چکیده: متوسط اضافه کاری معلمان در ماه ۳۰۰ هزار تومان می‌شود، و آنطور که آقای فانی گفته، وزارت آموزش و پرورش در هر ماه ۵۰ میلیارد تومان اضافه کاری به معلمان بدهکار است.
چکیده: در بخشی از این بیانیه به اقدام دولت احمدی نژاد مبنی بر باز پس گیری لایحه نظام هماهنگ(مدیریت خدمات کشوری) از مجلس و اعتراضاتی که در پی این اقدام به وجود آمد، اشاره شده است.
چکیده: بیمه طلایی فرهنگیان با بسیاری از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی طرف قرارداد نیست و معلمانی که به این بیمارستان‌ها یا مراکز درمانی مراجعه می‌کنند، برای دریافت هزینه درمان شان از بیمه طلایی با پروسه‌ای طولانی مواجه می‌شوند.
چکیده: وزارت آموزش و پرورش اعلام کرده بود در ماه رمضان سال جاری نزدیک به ۱۵۰ هزار تومان کالا در اختیار معلمان مدارس قرار می‌دهد اما نه تنها به وعده‌اش عمل نکرد بلکه ۴۰۰ هزار تومان وجه نقد به حساب نیروهای ستادی‌اش واریز کرد.
چکیده: «بسیاری از آزمایشگاه‌ها، مراکز درمانی، بهداشتی و تشخیصی طرف قرارداد این بیمه نیستند و اگر مرکزی درمانی با بیمهٔ طلایی قرارداد داشته باشد، روند اداری به گونه‌ای است که بیمه شده را نسبت به استفاده از خدمات منصرف می‌کند.»
چکیده: «در حوزه اجرایی به معلمانی که از جلسه امتحان مراقبت کرده‌اند باید ۲۰۰ هزار تومان پرداخت شود و در حوزه تصحیح به معلمانی که برگه‌های امتحانی را تصحیح کرده‌اند باید برای هر برگه ۳۰۰ تومان پرداخت شود. اما هنوز حق الزحمه معلمان در امتحانات نهایی خرداد ماه پرداخت نشده است.»
چکیده: «نمایندگان ۸ تشکل صنفی معلمان کشور از استان‌های اصفهان، خراسان، کرمانشاه، همدان، تبریز، گیلان، شیراز و تهران، با آقای فانی جلسه داشتند و مطالبات صنفی شان را با وی در میان گذاشتند.»
چکیده: «بسیاری از معلمانی که در این شرکت سرمایه گذاری کرده‌اند حتی یک ریال سود دریافت نکرده‌اند. / جلسات انتخاب هیات مدیره این شرکت تعاونی در تابستان برگزار می‌شود در حالی که اکثریت معلمان در تابستان با مدارس در ارتباط نیستند تا از زمان برگزاری انتخابات مطلع شوند.»
چکیده: «در کشوری که عالیترین مقامات نظام و بعضی از نهادهای قانونگذاری طی یک فرآیند مشخص تعیین می‌شوند، انتخابی شدن اعضاء هیات امنا و هیات مدیره کار مشکلی است؟ / برچسب زدن به نهادهای صنفی و متهم کردن مسئولان گذشته رفتار پسندیده‌ای نیست. این رفتار امتحان خود را طی ۸ سال گذشته پس داده است.»
چکیده: «بخشی از نارضایتی فرهنگیان به این مساله باز می‌گردد که چون آن‌ها شرایط حقوقی و مالیشان در مقایسه با سایر کارکنان دولت مناسب نیست احساس می‌کنند صندوق باید همه چیز را برایشان فراهم کند. / این نهاد‌ها برای چانه زنی‌های صنفی فرهنگیان را نمایندگی می‌کنند یا برای بنگاه داری؟ فرهنگیان اگر می‌خواهند در ادارهٔ صندوق نقش داشته باشند می‌توانند یک شرکت سهامی عام تاسیس کنند.»
