با فرارسیدن روزهای گرم تابستان، نیاز به سیستم‌های سرمایشی و تهویه مطبوع بیش از پیش احساس می‌شود. در میان انواع سیستم‌های موجود، ترکیب چیلر با فن کویل یا هواساز، یک راهکار کارآمد و ایده‌آل برای سرمایش و تهویه مطبوع فضاهای تجاری، اداری و مسکونی است.
استفاده از چیلر تراکمی هوا خنک در ایران به دلیل کمبود منابع آبی و همچنین مزایای دیگر این محصول از جمله راندمان بالا و نگهداری آسان، با استقبال خوبی همراه بوده است.
یکی از رایج ترین سوالاتی که در هنگام تصمیم گیری و انتخاب نوع چیلر در سیستم تهویه مطبوع هر پروژه بین سازندگان ساختمانی، مهندسین مشاور و پیمانکاران تاسیسات پروژه تکرار می شود، انتخاب چیلر اسکرال و اسکرو است که معمولا نظرات متفاوتی دارند.
در ساختار چیلرها و کولر گازی ها از گاز مبرد برای انتقال حرارت استفاده می نمایند و این گاز دارای مدل های مختلفی می باشد که تاثیر بسزایی در راندمان این تجهیزات دارد و همچنین این گاز ها اثرات زیست محیطی مختلفی دارند که با پیشرفت تکنولوژی و تجهیزات برودتی نسل جدیدی از این گازها ارائه شده است که دارای ضریب زمین گرمایی پایین و ODP صفر می باشند که در ادامه به بررسی این مبرد می پردازیم.
چیلر به دستگاه هایی گفته می شود که ایجاد برودت می نماید. اساس کارکرد کلیه چیلرها بر مبنای تبخیر سیالی است که به آن مبرد گفته می شود.
برج خنک کننده یک دستگاه دفع حرارت است که گرمای اضافی را به اتمسفر منتقل می کند در حالی که جریان آب در دمای پایین سرد می شود.
چیلر ها در خنک کردن فرآیندها از جمله تزریق قالب، مواد شیمیایی، لیزر، ماشین آلات، نیمه رساناها و موارد دیگر استفاده می شوند. چیلرهای صنعتی در کاربری های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. چیلرها از طریق انتقال فاز مبرد به انجام برودت می پردازند. انتقال فاز مبرد به معنای انتقال حرارت است و از این طریق می تواند گرمای موجود در سیال جسم را رد کند.
