نیلوفر ثانی درباره «هیچ چیز جدی نیست» به کارگردانی مسعود دلخواه نوشت: این کمدی غربی هرچند با موزیک زنده و وکال‌های جذاب تکمیل می‌شود اما برخلاف نامش، در نظر دارد حرف‌های جدی بزند، حرف‌هایی که حتی امروزه هم جزو مهم‌ترین مسائل حاشیه‌ای و اصلی تئاترست. صحنه‌ی پایانی نیز نقبی به رخدادهای اجتماعی و اعتراضات مردمی دارد که تئاتر را بی‌ارتباط با آنها نمی‌داند و نویسنده به‌طور مشخص پیامی مبنی بر گره تئاتر با امر سیاسی و اجتماعی اعلام می‌دارد.
طی سال‌های اخیر، تبلیغات گروه‌های تئاتری از شکل سنتی فاصله گرفته و بیش از هر چیز به اینستاگرام و تلگرام متکی بوده است. در پی قطع ناگهانی اینترنت و تعطیلی یک هفته‌ای شبکه‌های اجتماعی، بحران تبلیغات و در پی آن، بحران نبود تماشاگر، دامن صدها تئاتر را گرفته است. در بروز بحران‌های سراسری این‌چنینی در کشور، گروه‌های تئاتری چگونه باید بدون تبلیغات، اجرایشان را همچنان استوار نگاه دارند و از فروپاشی گسترده اقتصاد تئاتر جلوگیری کنند؟ آیا وزارت ارشاد و اداره‌کل هنرهای نمایشی راهکارهایی را برای حمایت از خانواده تئاتر در این بحران‌ها مدنظر دارند؟
