تعهدات بیمه‌ای حتی گوشه‌ای از هزینه‌های درمان را پوشش نمی‌دهد درنتیجه اثربخش نیست و بیشتر موجب گرفتاری مردم شده....
عدد تبصره ۱۴ قانون بودجه برای مابه‌التفاوت هزینه‌های درمان، ۶۴ هزار میلیارد تومان است؛ عدد واقعی مورد نیاز باید حداقل دوبرابر باشد و این در حالیست که تخصیص همین ۶۴ هزار میلیارد تومان نیز هیچ تضمینی ندارد، به احتمال زیاد همین مبلغ را نیز نتوانند اختصاص دهند.
کارگران ساختمانی از پزشکانی که بیمه‌شدگان تامین اجتماعی را برای تکمیل درمان خود به مطب‌های شخصی میکشانند، گلایه دارند.
قانون تاکید دارد صفر تا صد هزینه‌های درمان بیمه شدگان تامین اجتماعی باید رایگان و از محل همان نُه/بیست و هفتمِ بیمه پایه تامین شود؛ حالا بازنشسته علاوه بر بیمه پایه، ماهی چند صد هزار تومان برای بیمه تکمیلی خود و خانواده‌اش می‌پردازد اما بازهم باید ساعت‌ها در صف بایستد، در معرض خطر ابتلا به کرونا قرار بگیرد و آخرسر همه‌ی هزینه‌ها را از جیب خالی بپردازد!
در همسان‌سازی حقوق بازنشستگان که وعده داده شده سال آینده اجرا شود، تفاوتی بین بیمه شده اصلی و بازماندگان مستمری‌بگیران نیست و همگی مشمول این طرح می‌شوند.
