حسین قنواتی که سال‌هاست روی شعر نو در خوشنویسی کار می‌کند و خود نیز یکی از اهالی قلم است، با طرح یک سوال از دوگانه‌ی شعر نو و کلاسیک به عنوان یک پرسش بی‌پاسخ، می‌گوید: ضرورت ایجاد شعر نو این است که شعر کلاسیک ظرفیت پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی روز را نداشته است پس چرا امروز می‌بینیم شاعران اشعار نو چندان به مسائل اجتماعی و سیاسی روز نمی‌پردازند؟!
شهربانو نجفی (خطاط و مدرس خوشنویسی) که در زمینه کتابت تجارب جدی دارد، می‌گوید: زمانی که فردی به نگارش و کتابت اثری مکتوب می‌پردازد باید محتوای آن را بسیار دوست داشته باشد؛ تا به این ترتیب آن حس و حال موجود در اثر را دریافت کند. در غیر این صورت نتیجه کار قابل قبول نخواهد بود.
اواخر آذرماه امسال بود که خبر ثبت خوشنویسی به نام کشور ترکیه در رسانه‌ها منعکس شد که البته طی سال‌های گذشته برخی رسانه‌ها و افراد نسبت به این اتفاق هشدار داده بودند، با این حال ترکیه آذرماه امسال این هنر را در بخش «میراث مُعرف ناملموس» به ثبت جهانی رساند. همه این اتفاقات تا به حال با سکوت خوشنویسان و مسئولان همراه بوده است!
در دوره‌ای نه چندان دور، آن زمان که صنعت چاپ وجود نداشت خوشنویسان قرآن کریم را با خطوطی چون «کوفی»، «ریحان»، «محقق» و «نسخ» کتابت می‌کردند و نتیجه آن تلاش‌ها کتبی با خطوط زیبا و دل‌نواز است که حال برخی از آنها در موزه نگهداری می‌شوند.
محمدعلی مرزی (استاد پیشکسوت خوشنویسی) می‌گوید: زمانی که جورج بوش پسر و همسرش به ترکیه نزد رجب طیب اردوغان رفتند، او مثنوی معنوی مولانا جلال‌الدین بخلی را به زبان ترکی به بوش پسر هدیه داده است. یعنی او مولانا را به عنوان یکی از مفاخر ترک به رییس جمهور آمریکا معرفی کرده که درست نیست. دریغ از اینکه ما یک بیت از مثنوی معنوی یا ابیات مولانا را درک کنیم!
حسین فیض‌آبادی می‌گوید: خط تعلیق عمدتا توسط منشیان و کاتبان دربارها و دیوان‌های حکومتی برای نگارش احکام و دستورات اداری استفاده می‌شده و برای اینکه افراد خارج از سیستم اداری نتوانند آنها را بخوانند، به پیچیدگی‌های خط اضافه می‌کردند. گاه حتی میان منشیان در ایجاد کلمات و فرم‌های پیچیده رقابت‌هایی هم وجود داشته است.
براساس اعلام دفتر آمار و محاسبات اقتصادی و اجتماعی این سازمان، در سال گذشته هزینه نسخ سرپایی رسیدگی شده مراکز درمانی قرارداد تأمین‌اجتماعی، ۲۴ هزار و ۲۶۱ میلیارد و ۶۴۳ میلیون ریال بوده است.
