نمایشگاهی که در گزارش پیش‌رو به آن پرداخته شده، درباره یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های مجسمه‌سازی میکل‌آنژ است که تاکنون به نمایش گذاشته شده.
خبرگزاری کار ایران
نمایشگاهی که در گزارش پیش‌رو به آن پرداخته شده، درباره یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های مجسمه‌سازی میکل‌آنژ است که تاکنون به نمایش گذاشته شده.
در طول تاریخ هنرمندانی را می‌توان سراغ داشت که به عمد و بنا به دلایل شخصی و حتی اجتماعی آثار خود را سوزانده یا از بین برده‌‌اند. مطلب پیش‌رو ترجمه گزارشی است که به 9 هنرمند می‌پردازد که آثارشان را سوزانده‌اند.
یک طراح و نقاش می‌گوید: ما می‌توانیم سرعت را برای نتیجه‌گیری بیشتر کنیم، اما تجارب اجتماعی را نمی‌توان سرعت بخشید. مثلا نمی‌توانم به شما بگویم بیاید تا تجربه موضوعی مانند جنگ را با هم داشته باشیم. چنین مواردی مشمول زمان می‌شود و سرعت بخشیدن به آن امکان‌پذیر نیست.
علیرضا سمیع‌آذر (نویسنده و پژوهشگر تاریخ هنر ) در یادداشتی درباره مجسمه داوود اثر میکل آنژ نوشت: اثر میکل‌آنژ بیش از آن‌که تندیسی در ستایش این شخصیت حماسی باشد، به نمادی ازجمهوری فلورانس به‌عنوان یک دولت شهر مستقل بدل شد.