این روزها تعرض معادن به حریم و عرصه میراث باستانی در گوشه و کنار کشور تکرار می‌شود. یکی از این تعرضات به غارعلی خورنده و گاوخور در ارتفاعات کوه نقرکمر تفرش است که ازجمله معابد و یادگاری از دوره میتراییسم هستند.
عطا حسن‌پور معتقد است: در پروژه‌های نجات بخشی سر نعش محوطه‌های باستانی حاضر می‌شویم. این درحالی است که در عرصه بین‌الملل عرف بر آن است که پیوست‌های میراث و محیط زیست در نخستین مرحله‌های پروژه‌های عمرانی مطرح می‌شود.
ئاسو نادری درباره رقص مرسوم در مناطق کردستان و کرمانشاه که قدمت بسیار دارد، می‌گوید: در فرهنگ ما اولین رقص کردی که در اکثر مناطق به آن پرداخته می‌شود «گَریان» نام دارد. پس از «گریان» رقص‌های دیگر آغاز می‌شود. آنها زمانی که تصمیم به انجام کاری می‌گیرند یعنی آن راه درست و نیک است. آن افراد سپس به میتراییسم یا الهه نور توجه نشان می‌دهند و برای خورشید دست تکان می‌دهند به این معنا که ما راه را آغاز کرده‌ایم و شما نیز نورت را از ما برندار.
مصطفی ده پهلوان با تعریف خاطرات دوران کودکی خود گفت: در آن زمان بین مردم محلی اینگونه جا افتاده داده بود که معبد آناهیتا، معبد گچ‌کن است. به این معنا که از آنجا گچ درمی‌آوردند. وقتی بزرگتر شدم فهمیدم که معنای گچ چیست؛ در آن زمان مردم محلی سرستون‌های معبد آناهیتا را تبدیل به آهک می‌کردند و برای اندود خانه‌های خود استفاده می‌کردند.
