راهیش بهارتی، تعامل و همکاری هنرمندان کشورها و ملل مختلف را باعث ارتقای فرهنگ می‌داند. به اعتقاد او؛ تلفیق بهترین اتفاق در این زمینه است که به تولید و ارائه آثاری جهانی و البته با هویت و ریشه می‌انجامد.
حمید سائل (نوازنده ساز تبله اهل افغانستان) هنرمندی است که اولین گروه موسیقی افغانستانی‌های مهاجر را تشکیل داده است. او در گفتگو با ایلنا ضمن توضیح درباره فعالیت‌های هنری‌اش در ایران طی سه دهه گذشته، درباره موسیقی اصیل افغانستان و تهدیدهای مکرری که آن را احاطه کرده، سخن گفت.
غلام سخی رسولی (هنرمند اهل افغانستان، نوازنده سازهای زهی، مدرس موسیقی و عضو سابق گروه موسیقی «مولانا» است) که توسط نیروهای طالبان اسیر شده و مورد شکنجه و آزار قرار گرفته است. این هنرمند مدتی است به اتفاق خانواده و اعضای گروهش به ایران گریخته تا از شر طالبان در امان باشد. او می‌گوید: کار طالبان نابودی هنر است. آنها می‌گویند شریعت اجازه نمی‌دهد ساز بزنید و آواز بخوانید.
بهنام خدارحمی می‌گوید: مخاطب امروز از موسیقی ایرانی دوری می‌کند، زیرا ما آن را خیلی سخت جلوه داده‌ایم. تصورمان این است که اگر فردی بخواهد به سراغ موسیقی ایرانی برود باید چندین سال زمان صرف کند تا مثلا ردیف را بیاموزد یا تحریر را یاد بگیرد. واقعا آموزش و فعالیت در موسیقی ایرانی راحت‌تر از آن چیزی است که خیلی‌ها تصور می‌کنند.
در میان کشورهای همسایه موسیقی افغانستان از تنوع بسیاری برخوردار است و دلیل این تنوع وجود قوم‌ها و زبان‌های مختلف است. زبان‌هایی چون دری و پشتو که ریشه‌شان فارسی است. هنرمندان افغانستان به ادبیات فارسی توجه دارند و از موسیقی هند نیز تاثیر گرفته‌اند. از طرفی هنرمندان افغان در مقایسه با دیگر کشورها به موسیقی بی‌کلام توجه بیشتری دارند.
فتحعلیان می‌گوید: ما موسیقی را مرزبندی می‌کنیم وگرنه ماهیت موسیقی عرفانی است. یعنی ترجمه یک واقعه خوشایند کیهانی است که به موسیقی منجر می‌شود و به همین دلیل است که این هنر تا این حد تاثیرگذار است. در آمریکای لاتین وقتی رادیوی محلی تک‌آهنگی پخش می‌کند، مردم احساساتی می‌شوند و انقلاب می‌کنند و شب پادشاهاشان را از تخت پایین می‌کشند. به همین دلیل است که سریع‌الانتقال‌ترین هنر در دنیا موسیقی است.
