جلال محمدی می‌گوید: پس از تشکیل گروه «نقاره‌نوازان» و «دوتارنوازان» و برگزاری کنسرت‌هایمان، صنعت نقاره‌سازی و دوتارسازی ما رونق پیدا کرده است. قبلا به سختی می‌توانستید در مازندران نقاره ( به زبان محلی دوسرکوتن) پیدا کنید، اما حالا این دو ساز، نوازندگان زیادی دارند.
گروه موسیقی بانوان «هیرکانیا» قرار است چهارشنبه دوم بهمن‌ماه در فرهنگسرای نیاوران کنسرت برگزار کند و آثاری از علی‌اکبر شیدا را اجرا کند.
دبیر هنری و اجرایی جشنواره آینه‌دار درباره اثرات مخرب جشنواره فجر در رابطه با موسیقی نواحی مختلف ایران می‌گوید: شاید تا پیش از جشنواره فجر مقوله‌ای به نام گروه‌نوازی در موسیقی اقوام ایرانی مطرح نبود. این جشنواره به لحاظ مالی، بودجه‌ای و حتی تکنیکال با محدودیت مواجه بود برای همین عوامل برگزاری آن تصمیم گرفتند گروه‌هایی را به جشنواره دعوت کنند که اتفاقی غلط است.
سیامک بنایی (موسیقی‌دان، مدرس و نوازنده تمبک) یکی از هنرمندانی است که با تعداد زیادی از بزرگان موسیقی دستگاهی و مقامی همکاری کرده است. می‌گوید: متاسفانه برخی از فعالان هنر و موسیقی این روزها اصول اخلاقی را رعایت نمی‌کنند و حسد و بخل‌ورزی به بخشی از ویژگی‌های اخلاقی آنها تبدیل شده است اما بهتر آن است که با بیان این مسائل به مشکلات موجود دامن نزنیم.
موسیقی ترکمن‌صحرا بازگوکننده درد و رنج و آلام مردم منطقه است. می‌توان گفت ادبیات ترکمن‌صحرا نیز بر اساس همان درد و رنج‌ها شکل گرفته و تکامل یافته است. آثار شاعران بزرگی چون مختوم قلی فراغی و ملا کمیته نمونه بارز روحیه معترض و منتقد هنرمندان این بخش از ایران است.
گروه موسیقی «هومهر» به مدت یک هفته در دانشگاه ورشو و دیگر مراکز هنری لهستان به اجرای عزاداری بوشهری می‌پردازند.
کامران حیدری (مستندساز ایرانی) به زودی موزیک ویدئو قطعه بوشهری «شعریادم ر...َ» را می‌سازد.
در مناطق لرنشین، تصویری از رقص و پایکوبی بر قطعه‌ای سفالی به دست آمده که قدمت موسیقی در این منطقه را به هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح می‌رساند. درمیان آثار و شواهد به دست آمده در مناطق حومه زاگرس و لرستان نیز تصاویری از آلاتی چون شیپور و تنبور روی ظروف نقره وجود دارد که حاکی از رواج موسیقی نزد این قوم در عهد ساسانی است.
فراخوان نخستین جشنواره «خنیاگران مهر» که با محوریت موسیقی مقامی و نواحی غرب کشور برگزار می‌شود، منتشر شد.
کشاورزی یکی از شغل‌های مرسوم در توابع شهرهای مختلف ایران است که عمومیت بسیاری دارد. کشاورزان هر منطقه ترانهها و شعرهایی را حین کار می‌خوانند.
