حسین وفا درباره هنر «لاکچری» مرسوم در دنیای امروز می‌گوید: هر چه مصرفی شدن در جوامع بیشتر نمود پیدا می‌کند، هنر به سمت تجملات می‌رود. تجملاتی شدن هنر پدیده‌ای است که آسیب جدی به بدنه هنر می‌زند و در موسیقی هم بی‌تاثیر نبوده است. مثلا قیمت‌ها باعث شده تا فقط بخش توانمند از نظر مالی بتوانند به کنسرت بروند و بقیه محروم مانده‌اند.
آلبوم موسیقی «رخص» به آهنگسازی و خوانندگی جلیل شعاع، توسط عمارت روبرو منتشر شده و راهی بازار موسیقی شد.
بهنام خدارحمی می‌گوید: مخاطب امروز از موسیقی ایرانی دوری می‌کند، زیرا ما آن را خیلی سخت جلوه داده‌ایم. تصورمان این است که اگر فردی بخواهد به سراغ موسیقی ایرانی برود باید چندین سال زمان صرف کند تا مثلا ردیف را بیاموزد یا تحریر را یاد بگیرد. واقعا آموزش و فعالیت در موسیقی ایرانی راحت‌تر از آن چیزی است که خیلی‌ها تصور می‌کنند.
سردار سرمست می‌گوید: من در آمریکا عضو گروهی بودم که هفته‌ای چهار یا پنج شب برای عموم اجرا می‌کردیم. گروه ما شامل شانزده نوازنده بود و نکته جالب اینکه تعداد مخاطبان ما در اکثر اجرها کمتر از شانزده نفر بود، این در حالی است که گروه‌های جز در ایران معمولا قابلیت پرکردن سالن‌های دویست، سیصد نفری را دارند.
کاوه آفاق قرار تیتراژ برنامه «شب‌های مافیا» را می‌خواند.این اثر ساخته سعید ابوطالب است و آمین ملک آهنگساز آن است.
حسامی (نوازنده، آهنگساز و تنظیم کننده موسیقی) می‌گوید: ما به هیچ وجه علم مسترینگ نداریم و استودیویی با ویژگی‌های لازم آن در ایران وجود ندارد. در قطعات و آلبوم‌ها البته به میکس و مستر نیز اشاره می‌شود و معمولا برای خودم نیز این اتفاق رخ می‌دهد، اما چه کسی از چنین عنوان‌هایی بدش می‌آید؟ در واقع درستش این است که بگوییم «Mix & exporting». زیرا ما صرفا از پروژه خروجی می‌گیریم.
یک مدرس موسیقی می‌گوید: در حال حاضر سیم حرفه‌ای ویلون حدود دو میلیون تومان قیمت دارد، درحالیکه قبلا همان سیم را با سیصد هزارتومان خریداری می‌کردیم. اگر دستمزد نوازنده در بالاترین حد قیمت برای ضبط استودیو حدود هشتصد هزارتومان باشد و بخواهد هر شش ماه یکبار سیم ویلونش را عوض کند، باید چه کند؟!
شهاب صادقی می‌گوید: برخی موضوعات مرا به برگزاری کلاس‌های آموزشی رایگان ترغیب کرد، یکی از آنها بحث‌های مالی و اقتصادی بود. کلاس‌های آموزشی گیتار الکتریک نسبت به دیگر سازها ارزان نیستند و همین موضوع هنرجویان و علاقمندان را با مشکلاتی مواجه کرده است.
بردیا ندیمی می‌گوید: به لحاظ توان و نیرو مانند یک جوان بیست ساله هستم، اما به همکاری با خوانندگان داخلی تمایل ندارم؛ زیرا در خودم نمی‌بینم با خوانندگانی همکاری کنم که نه صدا دارند و نه درست می‌خوانند و ارکستر کاملی دارند. من چنین سیستمی را نمی‌پسندم.
نیما رمضان می‌گوید: موسیقی الکترونیک در چند سال اخیر پیشرفت بسیاری کرده و یکی از دلایل مهم این اتفاق تعدد ابزار و ادوات و نرم افزارها و دسترسی راحت به آنهاست. از طرفی چنین تولیداتی به صورت انفرادی نیز قابل انجام است و در این زمینه نیاز به فعالیت گروهی نیست؛ بنابراین سازندگان این امکان را دارند که در خانه بنشینند و به ساخت آثار مورد نظرشان مشغول باشند. به اضافه اینکه نسل جدید باهوش است و با کمی کار کردن آثار متنوعی عرضه می‌کند. می‌توان گفت نسل جدید جریانات بزرگتر و جدی تری را رقم زده‌اند. آنها بسیار فعال و قوی هستند و احتمالا تا سه چهار سال آینده موزیسین‌های بزرگی خواهیم داشت.
