مهدی رزاقی طالقانی (پژوهشگر اجتماعی) در یادداشتی بر فیلم بیمار انگلیسی می‌نویسد: این فیلم عاشقانه‌ای حماسی و هوشمندانه است که احساسات و تأملاتی عمیق را در بیننده برمی‌انگیزد و مخاطب مدت‌ها بعد از تیتراژ پایانی به این موضوع می‌اندیشد که جنگ با آن همه لغات مقدس‌گونه‌ای که پیرامونش ساخته‌اند، هیچ‌گاه نخواهد توانست در برابر مفهومی چون عشق و «فراوطنی زیستن» بایستد.
مهدی رزاقی طالقانی (پژوهشگر اجتماعی) در یادداشتی به نقد فیلم «پرونده کولینی» به کارگردانی «مارکو کروزپنتر» پرداخته و از تلخی آکاهی به حقیقت در دنیای امروز می‌نویسد.
کتاب «یادداشت‌هایی از زندگانی خصوصی ناصرالدین شاه» دستمایه‌ی نوشته‌ای از مهدی رزاقی طالقانی (پژوهشگر مسائل اجتماعی) شده است.
مهدی رزاقی طالقانی (پژوهشگر مسائل اجتماعی) می‌نویسد: استاد ندوشن طی چهل سال کتاب «مرزهای ناپیدا» را که مشتمل بر ۱۹ مقاله است نگاشته است. چهل سال عمر درازی است که او روی شناخت ایران متمرکز شده است. شناختی که از گذشته تا به امروز می‌آید و برای فردا پیشنهاداتی دارد.
برای نقش آفرینی در جهان جدید، یا نه! فقط برای حضور داشتن در جهان جدید، ویژگی‌هایی مانند دانش‌دوستی، مسئولیت‌پذیزی، آزادی‌خواهی، کرامت کار و تلاش و نظم، باید از مقام حال در بطن و درون یک جامعه بجوشد.
مهدی رزاقی طالقانی در یادداشتی حذف طبقه متوسط از جامعه را به عنوان طبقه‌ای که منشاء تحرکات اجتماعی سازنده است، غیرممکن دانسته و می‌نویسد این حذف امری هزینه‌زا برای سیستمهای کلان و خرده سیستمهای سیاسی واجتماعی است.
مهدی رزاقی طالقانی (پژوهشگر مسائل اجتماعی) ذیل تعریف ایران می‌نویسد: ایران، در طول تاریخ، خود یک جهان در دل جهانی وسیعتر بوده است. با همان سطح از تنوع زیست محیطی و با همان میزان از تنوع قومیتی و ... که همه گی ذیل مفهوم ایرانشهر قرار می‌گرفتند و در بسیاری از حوزه‌ها قرار می‌گیرند.
«مهدی رزاقی‌طالقانی» (پژوهشگر اجتماعی) در یادداشتی با عنوان «متخصصِ بی‌حکمت» به نسبت نگاه ما با تخصص و متخصص و انتظار از نخبگان پرداخته است.
«مهدی رزاقی طالقانی» (پژوهشگر مسائل اجتماعی) در یادداشتی با عنوان «اندر مذمت سرعت» به شرح نسبت سرعت و آسیب‌های اجتماعی پرداخته و می‌نویسد: جامعه ایران به مرور و به خصوص پس از کشف نفت، به جامعه بی‌ساختاری تبدیل شده است که جمعیتی در آن پرورش یافته‌اند که بسیاری‌شان، تنها «رسیدن» برای‌شان مهم است و برای این رسیدن، از هر وسیله و مسیری که آنها را به سرعت به مقصد می‌رساند، استفاده می‌کنند و برای همین هم سر تا پای بخش‌های عمده‌ای از این اجتماع در حوزه رفتار، از رفتار حکمرانی و حکمران تا رفتار سرمایه‌داری و سلبریتی‌گری، همه و همه ناموزون و زشت است.
