جرم میان ستاره‌ای ۳I/ATLAS که از اوایل سال جاری میلادی مورد رصد دقیق قرار گرفته، در تازه‌ترین تصاویر گرفته‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۲۵، درخششی سبز رنگ از خود نشان داده است؛ در حالی که تمام مشاهدات پیشین رنگی متمایل به قرمز را ثبت کرده بودند. این تغییر رنگ احتمالاً به افزایش شدید گازهای سیانید و ترکیبات دیگر در اطراف این جرم بازمی‌گردد.
فضاپیمای مارینر ۱۰ ناسا در سال ۱۹۷۴، در پرواز عبوری از کنار عطارد، شواهدی یافت که نشان می‌داد کوچک‌ترین سیاره‌ی منظومه شمسی به‌مراتب بیش از پیش در حال کوچک‌شدن است. این شواهد به شکل دامنه‌هایی با ارتفاع چند کیلومتری با عنوان «پرتگاه» در سرتاسر سطح سیاره ظاهر شده‌اند.
تیمی از موسسه پژوهشی جنوب‌غربی با بررسی تصاویر مادون‌قرمز تلسکوپ فضایی جیمز وب، قمر تازه‌ای به قطر حدود ۶ مایل (۱۰ کیلومتر) را در مدار نزدیک اورانوس کشف کردند؛ این جرم با نام موقت S/۲۰۲۵ U۱ داخل حلقه‌های سیاره قرار دارد و در عبور و مرورهای گذشته فضاپیماها مانند «وویجر ۲» نادیده گرفته شده بود.
ستاره‌شناسان با کمک تلسکوپ هابل، سریع‌ترین دنباله‌دار شناخته‌شده که از خارج منظومه شمسی وارد شده را رصد کردند. دنباله‌دار اطلس/31 با سرعت حیرت‌آور ۵۸ کیلومتر بر ثانیه در حال عبور است و مشاهدات جدید بینش‌های تازه‌ای درباره اندازه و رفتار آن ارائه می‌دهد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) موفق به کشف پدیده‌ای شده که ممکن است دیدگاه ما را درباره نحوه شکل‌گیری منظومه‌های سیاره‌ای برای همیشه تغییر دهد: سیاراتی عظیم که در فضا سرگردان‌اند و برخلاف تصور رایج، حتی بدون ستاره میزبان هم می‌توانند منظومه‌ای از سیارات کوچکتر اطراف خود داشته باشند.
مهمان ناشناخته‌ای از اعماق کیهان با سرعتی خیره‌کننده وارد منظومه شمسی شده و نگاه تلسکوپ‌ها را به‌سوی خود کشانده است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب پرده از راز تازه‌ای در دل سیارک فلزی Psyche برداشت.
۳۰ ژوئن، به عنوان "روز جهانی شهاب سنگ" (International Asteroid Day) نامگذاری شده است. این روز نه تنها فرصتی برای جشن گرفتن زیبایی و شگفتی‌های اجرام آسمانی است، بلکه یادآوری مهمی از خطرات بالقوه برخورد سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌ها با زمین و اهمیت درک و رصد آن‌هاست.
اگر زمین به اندازه خورشید بزرگ می‌شد، سه سناریو قابل تصور بود.
