خانم معلمی که در یکی از شهرهای ایالت نوردراین-وستفالن آلمان تدریس می‌کرد، از سال ۲۰۰۹ به مرخصی استعلاجی رفته و در این مدت بدون حتی یک روز حضور در محل کار، حقوق کامل را دریافت کرده است.
استراحت‌هایی که در هر نوبت کمتر از هفت روز است و درمجموع در طول سال از ۱۵ روز بیشتر نمی‌شود، گواهی پزشک معالج کافی است و نیاز به تایید پزشک معتمد و یا کمیسیون پزشکی ندارد.
طبق ماده ۶۶ قانون کار، کارگر نمی‌تواند بیش از ۹ روز از مرخصی سالانه خود را ذخیره کند؛ با این اوصاف چنانچه کارگری بعد از سی سال کار، طلب مرخصی استحقاقی کند تنها به ازای ۲۷۰ روز حق تسویه ذخیره‌ی قانونی خود را دارد.
به گفته‌ی بسیاری از کارگران شهرداری؛ آن‌ها مثل دیگر کارگران حق استفاده از مرخصی و تعطیلی ندارند. یکی از این کارگران به ما می‌گوید: نه تنها حق استفاده از مرخصی نداریم، بلکه گاهی در روزهای تعطیل هم مجبوریم کار کنیم. اگر در روزهایی که کارفرما می‌خواهد شیفت نایستیم، غیبت می‌خوریم و از حقوقمان کسر می‌شود.
برنامه کارگر ایرانی، امشب (یکشنبه، ۷شهریور) از طریق اینستاگرام پخش شد. میهمان این برنامه به پرسش‌هایی در مورد حقوق کار و تامین اجتماعی پاسخ داد.
