پرسنل شرکت پتروشیمی دهلران هنوز در نوبت کاری (۲۴ روز کار و ۶ روز استراحت) مشغول هستند و به جز مسئله‌عدم پرداخت حقوق و عیدی، مطالبه افزایش روز مرخصی به ۱۰ روز در ماه را نیز به دلیل شرایط کاری خواستار هستند.
طبق ماده ۶۶ قانون کار، کارگر نمی‌تواند بیش از ۹ روز از مرخصی سالانه خود را ذخیره کند؛ با این اوصاف چنانچه کارگری بعد از سی سال کار، طلب مرخصی استحقاقی کند تنها به ازای ۲۷۰ روز حق تسویه ذخیره‌ی قانونی خود را دارد.
کارگران خدمات شهری اصفهان می‌گویند: ما معمولا حقوق‌های خود را ۵۰ روزه دریافت می‌کنیم. برای ما معوقات مزدی کاملا طبیعی است!
به گفته‌ی بسیاری از کارگران شهرداری؛ آن‌ها مثل دیگر کارگران حق استفاده از مرخصی و تعطیلی ندارند. یکی از این کارگران به ما می‌گوید: نه تنها حق استفاده از مرخصی نداریم، بلکه گاهی در روزهای تعطیل هم مجبوریم کار کنیم. اگر در روزهایی که کارفرما می‌خواهد شیفت نایستیم، غیبت می‌خوریم و از حقوقمان کسر می‌شود.
آرمین خوشوقتی گفت: مرخصی تولد فرزند برای مردانی که در بخش خصوصی اشتغال دارند، همچنان دو هفته است.
شرکت می‌گوید کارگران باید بومی باشند اما بیش از ۵۰درصد از کارگران این مجموعه و تقریبا اکثر نیروهای کار در اینجا غیربومی هستند. بنابراین شرکت باید با توجه به وضعیت کارگران قراداد را تنظیم کند. یعنی قرارداد به نحوی تنظیم شود که ما هم مانند نیروهای دیگر مشمول قانون ۱۴ - ۱۴ و یا حتی ۲۰ – ۱۰ شویم.
یک کارشناس حقوق کار در مورد انتقال مرخصی ذخیره شده به ماه‌های بعد توضیحی را ارائه داد.
مراجعی که باید قانون را اجرا کنند و کارفرمایان را از بابت امتیاز جا زدن حقوق قانونی، مواخذه کنند، با ارائه تفسیری واژگون از تصریحات قانون، همین نیمچه حقوق را هم بی‌اعتبار می‌کنند و تیشه به ریشه‌ی قانون می‌زنند. دستورالعمل شماره (3) اداره کل تنظیم و نظارت بر روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از همین جنس است.
کارفرمایان موظف هستند در هنگام خاتمه قرارداد کار، مزایای مرخصی استحقاقی کارگران را پرداخت کنند.
معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور شرایط کار با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی را تشریح کرد.
