در هفته‌های اخیر برخی چهره‌های برجسته دولتی و کارفرمایی در آستانه تعیین حداقل مزد سال آتی کارگران، موضوع «مزد اصناف و صنایع» را مطرح کردند که با مخالفت نمایندگان کارگری مواجه شد.
یک فعال کارگری گفت: کارگران از حداقلی‌ترین نیازهای خود، یعنی خوراک و بهداشت و آموزش می‌زنند، چراکه با حداقل حقوق و چند شیفت کارِ روزانه هم نمی‌توانند این نیازهای حداقلی را در سطح معمول تأمین کنند.
جمعی از دانشجویان سیاستگذاری اجتماعی دانشگاه تهران به شبیه‌سازی جلسات مذاکرات مزدی پرداخته و با حضور نمایندگان واقعی کارگران، دولت و کارفرمایان در شورای عالی کار، به بحث و تبادل نظر پرداختند.
یک فعال کارگری گفت: ۷ ماه از سال می‌گذرد، قیمت‌ها بالا رفته، کارگران برای تأمین هزینه‌های زندگیِ خود مشکل دارند، و حالا به جای اینکه آقای معاون به فکرِ حال بدِ کارگران باشد، می‌گوید برای تشکیل جلسات زود است.
اگر امسال بازهم بی‌قانونی را ادامه دهند و مزد و مستمری را بسیار کمتر از هزینه‌های حداقلی زندگی به تصویب برسانند، اوضاع تامین اجتماعی بازهم وخیم‌تر خواهد شد؛ سال آینده حتی همین میزان عیدی هم از بازنشستگان دریغ می‌شود.
یک فعال کارگری گفت: ممکن است قیمت مسکن در تهران پایین‌تر از مثلا ایلام باشد، اما باید توجه داشته باشیم که حق مسکنی که پرداخت می‌شود به قدری کم است که اصلا نمی‌توان آن را به عنوان کمک هزینه مسکن در نظر گرفت. حق مسکن را باید به صورتِ تجمیعی در کل حقوق دید.
آیت اسدی گفت: اگر دولت در زمینه تامین مسکن و تامین کالاهای اساسی با قیمت ارزان، اقدامات کافی صورت می‌داد، بحران معیشت کارگران تا این اندازه جدی نمی‌شد.
علیرضا محجوب گفت: ما هم شاهد پرش‌های قیمتی هستیم و هم از مدت‌ها قبل پیش‌بینی این وضعیت را در زمینه گرانی کرده و هشدارهای آن را داده بودیم.
کارگران لااقل ۴ تا ۵ میلیون تومان شکاف معیشتی دارند؛ به عبارتی حداقل ۴ تا ۵ میلیون تومان علاوه بر مزد نیاز است که بتوان چرخ زندگی را بازهم البته با سختی و زحمت بسیار گرداند.
با ترکیب پیشنهادی دولت و یکپارچه و یکدست شدن شورایعالی دولتی و کارفرمایی، حتی روی کاغذ هم حمایت قانون کار را نخواهیم داشت.
