بادهای ۱۲۰ روزۀ سیستان که روزی کابوس زندگی مردم بودند، امروز الهام‌بخش سازه‌هایی شدند که هم هویت بومی را زنده نگه‌داشته‌اند و هم گردشگری و اقتصاد محلی را جان داده‌اند. «آسبادهای نشتیفان» در خراسان رضوی، میراثی از دوره صفویه‌اند؛ آسیاب‌های بادی خشتی که هوشمندانه ساخته شدند تا نیروی باد را به حرکت چرخ آسیاب تبدیل کنند. این سازه‌ها سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ثبت شدند و هنوز هم بعضی از آن‌ها گندم آسیاب می‌کنند. امید است که با اقدامات حفاظتی مناسب، این نماد مهندسی بومی در سطح جهانی نیز شناخته شود.
خبرگزاری کار ایران
