رئیس هیئت مدیره انجمن ندای معلولین ایران گفت: در یک خانواده پنج نفره دارای معلول سه میلیون تومان در ماه به آنها کمک می‌شود که این مبلغ هیچ هزینه‌ای را در آن خانواده نمی‌تواند جبران کند.
رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران گفت: دولت چهاردهم در رابطه با اجرای قوانین مرتبط با معلولان، سالمندان وجانبازان وظایف سنگینی بر عهده دارد که با استفاده از سازمان‌های مردم نهاد و این جامعه هدف باید کاری کند که حداقل ظرف یک الی دو سال بخشی از این قوانین اجرا شود.
درحالی که کارشناسان و فعالان حوزه معلولان معتقدند که در برنامه‌های پنجم و ششم توسعه افراد دارای معلولیت مطالبات زیادی دارند که اصلا به آنها نرسیده‌‌اند، یک نماینده مجلس تاکید کرد که حداکثر حمایتی که در جنبه‌های مختلف باید از معلولان صورت بگیرد، انجام نمی‌شود.
مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران گفت: دچار شعارزدگی در رسیدگی به معلولان شده‌ایم و فکر می‌کنیم با شعار می‌توان کار را درست کرد.
مدیرعامل انجمن ندای معلولان گفت: وزارت رفاه و دولت کمک‌های نقدی خود را از معلولان متوسط و خفیف قطع کرده‌اند و معلولان شدید هم که منبع درآمدی ندارند، باید مطابق ماده ۲۷ قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت حداقل حقوق وزارت کار را دریافت کنند که اکنون این اقدام اعمال نمی‌شود.
حدود یک سال و نیم است که از ابلاغ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت می‌گذرد اما در برخی جاها با مشکلاتی مواجه هستیم. از جمله اینکه دولت در تعهداتی که این قانون دارد، کوتاهی می‌کند. ماده ۲۷ قانون فعلی اشاره کرده برای افراد دارای معلولیت شدید که هیچ منبع درآمدی ندارند، حداقل حقوق مصوب قانون کار به آنها پرداخت شود اما در یک سال و نیم گذشته این مسئله محقق نشده است.
رئیس انجمن ندای معلولان ایران از ایجاد محدودیت‌های شدید برای معلولان و جانبازان در طرح ترافیک جدید انتقاد کرد.
رئیس انجمن ندای معلولان کشور ضمن انتقاد از اعلام آمارهای متناقض درباره اشتغال معلولان، نرخ بیکاری در این جمعیت را حدود ۶۴ درصد عنوان کرد.
مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران با اشاره به مشکل معلولان در تامین دارو و تجهیزات پزشکی گفت: بهزیستی به دلیل تعدد گروه‌های مختلفی که باید از آنها حمایت کند، معلولان را نادیده می‌گیرد و متاسفانه در برنامه‌های آنان دیده نمی‌شوند.
رئیس انجمن ندای معلولان ایران گفت: در طول هفت سال گذشته سامانه ویژه حمل و نقل معلولان و جانبازان در شهر تهران هیچ پیشرفتی نداشته و این مایه تاسف است که در شهر تهران به نیاز افرادی که نیازمند جابه جایی خاص هستند، توجه نمی‌شود.
