مدیر عمارت نمایشی نوفل‌لوشاتو از نخستین پروژه تولیدی این مجموعه با متنی از محمود استادمحمد خبر داد.
خبرگزاری کار ایران
مدیر عمارت نمایشی نوفل‌لوشاتو از نخستین پروژه تولیدی این مجموعه با متنی از محمود استادمحمد خبر داد.
سال گذشته همین روزها بود که خبری از حضور «رامین پرچمی» در یک تئاتر دادیم که به دلیل مشکلات مالی در زندان به سر می‌برد و قرار بود با این اثر، در هجدهمین دوره جشنواره تئاتر زندان‌های کشور به صحنه برود. هرچند آن اثر اجرا نشد، اما حالا دوباره خبر رسیده که پرچمی با همان تئاتر و همان نقش، می‌خواهد روی صحنه بیاید اما این‌بار در سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر.
«مهدی رضایی» که قصد دارد به زودی نمایشنامه «شب بیست و یکم» از «محمود استادمحمد» را پس از یازده سال دوباره به صحنه ببرد، گفت: اگر قالب کلی اجرا مانند یازده سال قبل باشد، اما مطمئنم مخصوصا از نظر ریتم به تجربیات جدیدی خواهم رسید.
رامین پرچمی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که مدتی است به دلیل مشکلات مالی در زندان به سر می‌برد، قرار است با بازی در نمایش «آخرین بازی» به نویسندگی محمود استادمحمد و کارگردانی پارسوا پاکیزه در جشنواره تئاتر زندان‌ها روی صحنه برود.
متن «آسیدکاظم» محمود استادمحمد امشب (پنجشنبه) در رپرتوار گروه تئاتر گیتی در حمایت از مردم سیل‌زده شهر معمولان استان لرستان نمایشنامه‌خوانی می‌شود.
سمیرا عالم‌پناه که قرار است «شب بیست و یکم» محمود استادمحمد را با موضوع اعتیاد روی صحنه ببرد، معتقد است محمود استادمحمد نویسنده ترسناکی است چون شما را در نمایشنامه‌هایش با دنیایی آشنا می‌کند که تاکنون با آن رو‌به‌رو نشده‌اید.
هنرمندان و دوستداران زنده‌یاد محمود استادمحمد، در سالروز تولد این هنرمند فقید تئاتر گردهم می‌آیند.
فصل تازه خوانش آثار محمود استادمحمد، همزمان با سالروز درگذشت این هنرمند برگزار می‌شود.
روزبه حسینی که سال 81 نمایش «عکس خانوادگی» محمود استادمحمد را در تئاتر پارس لاله‌زار روی صحنه برده، می‌گوید برای دیدن این تئاتر از همه هنرمندان دعوت کرد اما جز عده معدودی کسی نیامد چون هنرمندان حس می‌کردند «لاله‌زار جای بدی است و تئاتر پارس رفتن دور از شان ماست و نکند الان لباس‌مان به این در و دیوار بخورد چروک شود!»
سهیل ساعی (کارگردان) با بیان اینکه نمایش «آخرین بازی» داستان یک سوپراستار قبل از انقلاب است که 17 سال است به خارج رفته و سودای هالیوود در سر داشته، گفت: به نظر می‌رسد فراموش شدن؛ سرنوشت محتوم اغلب هنرمندان سینما و تئاتر است که یک دلیلش خود هنرمندان هستند که همکارانشان را طرد می‌کنند. به بازیگر نقشی نمی‌دهند و او بعد از مدتی محو می‌شود و مردم هم فراموش‌اش می‌کنند اما بخشی دیگر از ماجرا به دولت برمی‌گردد.