سیدحسین رسولی در یادداشتی، به نمایشنامه جدید محمد میرعلی‌اکبری نگاهی داشته و می‌نویسد: میرعلی‌اکبری در «پنگوئن‌های افسرده» به خوبی به طبقات اجتماعی و زندگی روزمره آنان توجه و از ساختار روایی و شکل تعلیقی درستی استفاده کرده است.
نویسنده و کارگردان، «سفر به نهایت دور» با اشاره به شخصیتی از این نمایش که با دادن مخدر به دیگر شخصیت‌ها آنها را به خلسه و رویا می‌برد، تصریح کرد: این شخصیت کارگردانی است که به آدم‌های قصه، از طریق مواد مخدر فضایی ارائه می‌دهد و می‌گوید زندگی آن چیزی است که من دارم به شما نشان می‌دهم در واقع یک توهم است و این کاری است که رسانه دارد با مغز مردم انجام می‌دهد.
