/یادداشتی از ابوالفضل فاتح/
محتشمی هم رفت و غریبانه به امام خویش پیوست و اینک در امام زاده عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شده استف گرچه خیلی پیش از ان تلاش کرده بودند روح و امیدش را به خاک بسپارند. خدایش رحمت کند. جای او خالی است، خیلی هم خالی است. آنچه بر او رفت جگر سوز است و تسلیت ها بیشتر ما را می سوزاند. آنها معماران انقلاب بودند و به مصلحت حفظ اساس انقلاب در برابر بسیاری از ناروایی ها خون دل خوردند و سکوت پیشه کردند. تصویر دستان قطعه شده اش هرگز از مقابل چشمم محو نمی شود. افسوس که اگر دستانش را اسرائیل، اما زبانش را ما بریدیم!
