یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: یکی از انتقادات به لایحه بودجه این است که انبساطی بسته شده و رشد بودجه‌ی خیلی از دستگاه‌ها نشان می‌دهد دولت به دنبال صرفه‌جویی برای کاهشِ نرخ تورم نبوده است. کشوری که در شرایط تحریم به سر می‌برد و تورم آن بالای ۴۰ درصد است باید از بودجه‌های غیرضرور بکاهد.
یک اقتصاددان گفت: بودجه‌ی باقیِ بخش‌ها معادل نرخ تورم افزایش پیدا کرده اما به کارکنان که رسیده‌اند، به این بهانه که افزایش دستمزد سبب افزایش نرخ تورم می‌شود تنها بیست درصد اضافه کرده‌اند. اگر قرار بود نرخ تورم کنترل شود باید بودجه‌ی تمام بخش‌ها را متناسب تعیین می‌کردند.
عضو هیئت مدیره کانون شورای اسلامی کار استان مازندران گفت: دولت باید از همه‌ی گروه‌ها مالیات بگیرد. اما چون دستگاه‌های مالیاتی به درستی نظارت نمی‌کنند، دولت از آن‌هایی که باید، مالیات نمی‌گیرد.
مالیات برای خانواده‌ای که ۵ یا حتی ۶ میلیون تومان درآمد دارد و صاحب چند فرزند است، بسیار سخت است؛ مخصوصاً که همه ما مجبور به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده هستیم و در واقع حدود نه یا ده درصد بیشتر برای همه چیز هزینه می‌کنیم؛ بار مالیات را بر دوش ثروتمندان بیاندازند؛ آن‌هایی که اموال آنچنانی دارند؛ پول‌های کلان در بانک دارند، سرمایه و املاک فراوان دارند.
نمایندگان مجلس نمی‌خواهند اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها مالیات بدهند چون خودشان یا قبلاً بر کرسی‌های تدریس تکیه داشته‌اند یا بعد از پایان دوره وکالت، به دانشگاه می‌روند؛ دولتی‌ها و نمایندگان مجلس نمی‌خواهند نهادهای خاص، مالکان خانه‌های خالی و صاحبان املاک لاکچری مالیات بدهند، چون خودشان در تمام این رسته‌ها و گروه‌ها ذینفع هستند؛ درنهایت می‌ماند مزدبگیران که دست‌شان از زمین و زمان کوتاه است و باید بخش قابل توجهی از درآمد مالیاتی دولت را تامین کنند.
