امیر امیری فلسفه «نَ بودن» را درباره اختیار و انتخاب دانست و گفت: اگر سه گزینه داریم که هیچکدام انتخابمان نیست اما با ترجیح، یکی را برمیگزینیم، در واقع ما اصلا انتخاب نمیکنیم، بلکه انتخاب میشویم چون این سه گزینه از قبل وجود داشته است. اما اگر ما هیچکدام از اینها را نخواهیم و به ترجیحمان هم تن ندهیم و گزینه چهارمی را به وجود بیاوریم شرایطی را ایجاد کردهایم که اختیار و انتخاب همراه هم شده و انتخاب آگاه شکل بگیرد.