حالا که کار شرکتی ممنوع شده، حداقل می‌توانند ما را قرارداد معین کنند، اینکه دیگر ممنوع نیست؛ سهمیه هم دارند اما این کار را نمی‌کنند؛ ما کلی نامه زده‌ایم به رئیس شیلات، به نماینده مجلس به آقای وزیر....
آرمین خوشوقتی گفت: اگر فردی تا ۲۰ بهمن امسال، حداقل ۴ سال در یک کار غیرمستمر مشغول به کار بوده باشد، بعد از اتمام ۴ سال از ۲۱ بهمن اگر همچنان مشغول به کار باشد، قراردادش به صورت خودکار دائمی می‌شود.
۲۰ بهمنِ ۱۴۰۲ موعدِ اجرایِ آیین‌نامه‌ی تبصره‌ی یک ماده ۷ قانون کار فرا می‌رسد. آیین‌نامه‌ای که ۲۰ بهمنِ سال ۹۸ بعد از ۳۰ سال از سویِ هیئت وزیرانِ وقت تنظیم و به تصویب رسید و قرار شد ۴ سال بعد - یعنی کمتر از ۱۰ روز دیگر - اجرا شود.
طبق آیین نامه تبصره یک ماده ۷ قانون کار، تمام کسانی که به مدتِ ۴ سال در کارهای با ماهیتِ موقت حضور داشتند باید قرارداد کارشان دائم شود.
یک فعال کارگری گفت: ماده ۱۰ قانون کار در حال حاضر هم الزاماتی برای برقراری امنیتِ شغلی کارگر دارد که اجرا نمی‌شود. صرفا با اصلاح بندهایی از قانون کار نمی‌توان امنیت شغلی کارگران را برقرار کرد.
یک فعال کارگری گفت: بهمن ماه امسال تمام کسانی که به مدتِ ۴ سال در کاری حضور داشتند، باید قراردادشان به قرارداد دائم تبدیل شود.
رانندگان استیجاری شرکت توزیع برق گیلان به قرارداد کاری خود معترض هستند و می‌گویند: دستمزد و مزایای ما در مقایسه با رانندگانی که شرکت در اختیار آن‌ها ماشین قرار داده، کمتر است.
اوایل دهه‌ی هفتاد، با شروع سیاستِ تعدیل ساختاری، اوضاع برای کارگران به گونه‌ای دیگر رقم خورد. قانونِ کاری که در سال ۶۹ بعد از کشمکش‌ها و جرح و تعدیل‌های بسیار به تصویب رسید، اوایل همین دهه روندِ افول تدریجیِ خود را آغاز کرد.
چنانچه کارگری در کاری با ماهیتِ مستمر فعالیت کند اما قراردادی با کارفرما نداشته باشد و یا کارفرما قرارداد را تمدید نکند اما کارگر همچنان به کار خود ادامه دهد، کارگر می‌تواند بعد از مدتی در مراجع حل اختلاف برای تبدیلِ قرارداد خود از موقت به دائم دادخواست تنظیم نماید.
«بیرون آمدنِ گزارشِ بازرسی‌های کار از اتاقِ مدیران» گله‌ای است که بارها از سوی کارگران مطرح شده است. به گفته‌ی آن‌ها، بازرسی‌های کار خیلی اوقات به جایِ آنکه به کمک کارگران بیاید به ضرر آن‌ها تمام می‌شود و امید به بهبودِ اوضاع را به طور کلی از آن‌ها می‌گیرد.
