فهمیه گلنار درباره داستان «نامه به یک پرنده آمریکایی» شهاب لواسانی نوشت: شهاب لواسانی موفق شده است داستانی چندلایه با مفاهیم و معناهای متفاوت تولید کند و رد موفقیت خود را به عنوان تولد نویسنده‌ای پست‌مدرن به تاریخ سی اردیبهشت در اثر باقی بگذارد.
سرگردانی یکی از شاخصه‌های مهم زیبایی‌شناختی گفتمان کوررنگی است. سوژه نه پناهی در گذشته، نه جایگاه امنی درحال و نه امیدی به آینده دارد و این سرگردانی بین زمان‌ها، با انتخاب چند صحنه‌ی محدود خانه، چاپخانه، فضای اتاق و آینه و دیوارها، پنجره، کوچه و ماشین و بوق ماشین ناشناسی که در طول داستان جریان دارد و نشانه‌های معنایی محسوب می‌شوند و به طور مستمر در طول داستان تکرار می‌شود و چارچوب مکانی روایت را تشکیل می‌دهد، نمود بیشتری به خود گرفته است.
