یک عضو هیات علمی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی گفت: طبق گزارش توسعه انسانی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۴، ضریب جینی (شاخص نابرابری توزیع) کشور از مرز ۰.۴ عبور کرده و افزایش یافته است.
کمال اطهاری گفت: حالا که در آستانه‌ی برنامه‌ی هفتم هستیم به جای اینکه در چارچوب برنامه هفتم و یا یک برنامه و الگوی توسعه‌ی منسجم، فعالیت قانونگذاری یا تعریف برنامه را دنبال کنند، مداوم به مجلس طرح می‌برند؛ طرح‌هایی که به جرات می‌توان گفت سر و ته ندارد.
برای عده‌ای ایران چیزی کم از بهشت ندارد؛ آن‌هایی که رمز موفقیتشان را احتمالا خواندنِ سرگذشت زندگی استیو جابز و بیل گیتس می‌دانند و به دیگران توصیه می‌کنند حتما برای شروعِ موفقیت، کتاب «قورباغه‌ات را قورت بده» را بخوانند! همان‌ها که با ثروت‌های بادآورده شمار پول‌هایشان از دست‌شان خارج شده است.
اصلاح نظام حمایت‌های اجتماعی و همراهی موثر نهادهای حمایتی-اقتصادی، تنها راه کاهش فشار بر دولت است، البته اگر اراده‌ای برای انجام آن وجود داشته باشد.
چرخ اقتصاد بگردد یا نگردد، تامین رفاه شهروندان برعهده دولت‌هاست. با چنین نگرشی، این تعبیر ارائه می‌شود که رفاه مساوی است با عدالت. اما عملکرد دولت‌های مختلف در این مقوله چگونه بوده است؟ مهم این است که در جریان توسعه بیش از اینکه به رفاه و توانمندسازی شهروندان توجه شود، به ساختن سد، جاده و... توجه شد.
