خسرو معصومی کارگردان سینمای ایران به دلیل بیماری کرونا در بیمارستان بستری شد.
چند سالی است صاحبان سایتهای شرطبندی با استفاده ابزاری از چهرههای سرشناس و سوءاستفاده از هواداران آنها به کسب درآمدهای میلیاردی مشغولند. آخرین قربانی این روند یکی از خوانندگان باسابقه پاپ است.
احراری میگوید: در پی انتشار آلبوم «تکیهگاه» گفتند اولین نفری هستی که عکسات روی آلبومت چاپ شده؛ وگرنه اجازه نمیدهیم که در آلبومهای اول و دوم و سوم عکس روی جلد چاپ شود. گفتند خاطرت خیلی عزیز است که اجازه چنین کاری یافتهای!
با اینکه موضوع مهاجرت فعالان عرصه موسیقی از گذشته وجود داشته، اما مدتی است شکل جدیتری به خود گرفته است. در این میان؛ گاه خوانندگان با استعداد و گاه بیاستعدادهای عاری از صلاحیت به دلایل مختلف دست به مهاجرت زدهاند. البته مهاجرتها محدود به خوانندگان نیست و نوازندگان نیز گاه برای بیشتر دیده شدن یا فعالیتهای جدیتر دست به چنین کاری زدهاند.
پدرام کشتکار میگوید: زمانی که وارد استودیو آنالوگ میشوم، بسیاری از امکانات استودیوی دیجیتال را در اختیار ندارم، این کاستیها باعث میشود برای ضبط و تولید اثر آمادهتر باشم و نوازندگان آمادهتری را به کار گمارم که در نهایت سلامت موسیقی تولید شده را در پی دارد و کیفیت اثر را بالا میبرد. اما تکنولوژی به این سلامت آسیب زد.
عطاریان درباره وضعیت موسیقی در دهه هفتاد میگوید: خیلی مواقع بر اثر تعقیب و گریزهایی که صورت میگرفت ادوات و وسائل و حتی لباسهایمان آسیب میدید و این رویه برایمان بسیار خسته کننده شده بود. آخرین بار، حدود سال 1374 یا اواخر سال 1373 در محفل یکی از دوستان مجددا بازداشت شدیم. اینبار در دادسرای قیطریه، برای ما حکم شلاق بریدند.
پدرام امینی ابیانه میگوید: هیچوقت ایران را ترک نمیکنم. بسیاری فکر میکنند که ما (هنرمندان) از جامعه و مردم طلبکار هستیم، اما برخلاف این تصور من و امثال من به جامعه بدهکاریم. کسی که وارد حیطه هنر میشود اتفاقا به جامعه بدهکار است، زیرا هنرمند باید دوردست را ببیند و خود را وقف جامعه کند.
خسرو معصومی میگوید: داستان فیلم کار کثیف کاملاً واقعی است. این فیلم درباره مشکلات امروز جامعه است و مقصر اول و آخر همه مشکلات اقتصادی و وضعیت مسکن در جامعه، دولت است.