امروزه، چپ رادیکال باید تصدیق تاریک‌اندیشی و مخالفت با روشنفکری را کنار بگذارد. در عوض چپ باید به نقد منفی روی بیاورد. نتیجه این رویکرد منفی، فراتر رفتن از افسانه‌های ایدئولوژیک و باورپذیر و حرافی‌های بی‌معنی است.
با تجزیه بلوک شرق، می‌توان گفت که کمونیسم از عرصه تاریخ «جدا شده است». با وجود این، از نظر اولیگارش‌های سرمایه‌داری و نمایندگان سیاسی‌شان، اکنون «سوسیالیسم» بدل به واژه ترسناک زمانه‌مان شده است. از سوی دیگر، سوسیال‌دموکرات‌ها می‌خواهند ایده کمونیسم را بدل به نوعی رومانیسیسم ضدسرمایه‌داری کنند؛ اتوپیایی دوردست و نهایتاً توخالی که هیچ ارتباطی با منازعات حقیقی و سودمند سیاسی ندارد.
