ناصر آقاجری با انتقاد از شرایط کار کارگران پروژه‌ای، شیوه زیستی این کارگران را «ناگوار» توصیف می‌کند و می‌گوید: این کارگران بعد از عمری کار ۱۲ ساعته، با کمتر از حداقل مستمری بازنشست می‌شوند.
ناصر آقاجری بر لزوم حمایت از صندوق‌های بازنشستگی و موجودیت مستقل آنها تاکید دارد. به گفته‌ی او «تعدیل» می‌تواند صندوق‌ها را زمین بزند.
ناصر آقاجری ریشه مشکلات بازنشستگان را در سیاست‌های تعدیلی می‌داند؛ فرقی هم نمی‌کند این بازنشستگان متعلق به کدام صندوق باشند؛ او معتقد است از وقتی پای خصوصی‌سازی به صندوق‌ها رسیده، آینده بازنشستگان در معرض خطر قرار گرفته است.
آقاجری می‌گوید: از سویی خصوصی‌سازی و تعدیل ساختاری را عملی می‌کنند و تجارت خارجی را آزاد کرده‌اند و از سوی دیگر در حرف، مبارزه با وارداتی را تبلیغ می‌کنند که دولت با تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی رواج داده است.
یزدانی در خصوص مهم‌ترین چالش‌ها و اصلاحات مورد نیاز قانون کار، اظهار داشت: آزادی شکل‌گیری اتحادیه‌های کارگری و به رسمیت شناخته شدن حقوق نیروی کار در اعتراض، یعنی به رسمیت شناختن اعتراضات صنفی و شرایط نسبتا برابر با طرف سرمایه؛ دو موضوعی است که در قانون کار باید لحاظ شوند.
عبدالله وطن‌خواه در انتقاد از نحوه پرداخت ناعادلانه دستمزد در نظام سرمایه‌داری، تاکید کرد: این در ذات سرمایه‌داری است که از این همه ارزشی که برای صاحب سرمایه تولید می‌شود من فقط بخش کوچکی را به دست می‌آورم. این پول اندکی را که به من می‌دهند به دروغ اسمش را دستمزد گذاشته‌اند.
