کارگران بهتر است که در مسیر تنظیم و تدوین لایحه بودجه، از سازمان برنامه و بودجه و بودجه‌ریزان دولت با قدرت درخواست کنند تا منافع قانونی بیش از نیمی از جمعیت کشور در لایحه بودجه منظور شود.
نان‌خورها بدون اینکه کمترین کمکی به تولید ملی و رفاه کشور بکنند، دهه‌هاست به دلیل پول نفت و فشارهای سیاسی دستگاه‌ها به بودجه‌ی عمومی کشور آویزانند. به اینها نه تنها هیچ توجهی نمی‌شود بلکه ظاهراً هزینه‌ی این آدم‌ها و دستگاه‌های سربار را از جیب مردم می‌پردازند.
به اعتقاد فرامرز توفیقی؛ فاصله‌ی بین سبد معاش کارگران و دستمزد، آنچنان بزرگ و گسترده است که اگر بخواهیم فشار بیشتری بر جامعه هدفمان وارد کنیم، قطعا برای آنها تبعات جبران‌ناپذیری دارد.
