شبی در تابستان ۱۹۶۹، میلیون‌ها نفر روی زمین در سکوت به صفحه‌های سیاه‌وسفید تلویزیون خیره بودند. نقطه‌ای لرزان، سایهٔ انسانی را نشان می‌داد که از نردبان فضاپیمای «ایگل» پایین می‌آمد و پا بر خاک ماه می‌گذاشت. آن تصویر لرزان و پر از نویز، به یکی از نمادهای جاودانهٔ قرن بیستم تبدیل شد. اما کمتر کسی می‌دانست نسخه‌ای بسیار شفاف‌تر، با جزئیاتی حیرت‌انگیز، در جایی دیگر وجود دارد.
خبرگزاری کار ایران
