استاد فلسفه دانشگاه سیدنی مطرح کرد:
گراهام هارمان می‌گوید: کارگری که از دل انسانگرایی مدرن برآمده امروز چیزی شبیه یک ماده اولیه است و طبعیت به یک انبار بزرگ تبدیل شده است. انباری که هیچ کارکردی جز اینکه کار صنعت را راه بیاندازد، ندارد. کارگر عامل پیش برنده اقتصاد نیست بلکه یک چیزی است مثل ذغال سنگ که در کوره می‌ریزند.