ایلنا از گرانیهای اخیر گزارش میدهد؛
سطح پوشش حداقل دستمزد به زیر ۳۰ درصد رسیده؛ در واقع حداقل حقوق فقط ۲۸ درصد سبد معیشت خانوار را پوشش میدهد.
سطح پوشش حداقل دستمزد به زیر ۳۰ درصد رسیده؛ در واقع حداقل حقوق فقط ۲۸ درصد سبد معیشت خانوار را پوشش میدهد.
سمیه گلپور تاکید کرد: اصلاح پایه حقوق، بازنگری در سطح سران سه قوا و سپس تعیین افزایش متناسب توسط شورای عالی کار، تنها راه حل واقعی برای پایان دادن به فلاکت و فقر جامعه کارگری است و بدون این اقدام، سیاستهای جزئی و افزایشهای اندک هیچ تاثیری بر معیشت کارگران نخواهد داشت.
هزینه یک وعده غذا -آنچیزی که بتوان اسمش را غذا گذاشت- برای یک خانواده متوسط کارگری، گاهی سه برابر حداقل دستمزد روزانهای است که در شورایعالی کار به تصویب رسیده اما مسئولان عالیرتبه توقع دارند کارگران با پایه مزد روزانهی کمتر از ۴۰۰ هزار تومان، امور زندگی را بچرخانند.
در حال حاضر ۴۰ میلیون تومان هم برای گذران امور یک خانواده ۳ یا ۴ نفره کم است! اصلاً هزینههای آموزش و مسکن و پوشاک را در نظر گرفتهاند؟ اگر یک عضو خانواده مریض شود چطور؟ سال قبل هزینه خوراک به تنهایی برای هر فرد بیش از ۶ میلیون تومان بود و الان از ۱۰ میلیون تومان هم بیشتر شده.
پایه دستمزدِ ۲۳۸ دلاری سال ۹۵ در طول یک بازه زمانی ۹ ساله، به ۹۱ دلار رسیده؛ به عبارتی، دستمزد واقعی سال جاری فقط ۰.۳۸ دستمزدیست که کارگران در سال ۹۵ دریافت میکردند.
خانوادههای کارگری برای زنده ماندن و بقا به ۵۰ میلیون تومان درآمد ماهانه نیاز دارند؛ غیر از این باشد، باید با یارانه و کالابرگ امور زندگی را مدیریت کنند؛ چرا کارگری که متخصص و باسابقه است و از قضا در آستانه بازنشستگیست در اکثر موارد نصف این رقم هم درآمد ندارد؟
انگار دیگر سیب و پرتقال و انگور، نه در بازار میوه که پشت ویترینهای شیشهای و دور از دسترسِ جیب کارگر جا خوش کردهاند. کارگر صبح تا شب عرق میریزد، آجر روی آجر میگذارد، چرخ تولید را میچرخاند، اما آخر ماه که میرسد، باید از کنار بساط میوهفروشی رد شود و فقط نگاه کند.
وقتی که فرمان آزادسازی کالاها از گوشت و حبوبات و تخم مرغ گرفته تا نان و دارو پیشاپیش صادر شده است، تک نرخی شدن ارز، فاجعهای جدید یا به عبارت درستتر، زلزلهی جدیدیست که بر سر طبقهی کارگر و مزدبگیر آوار میشود؛ گذشتهای نه چندان دور، حقوق روزانه کارگران پول یک کیلو گوشت بود، حالا پول ۷ عدد نان سنگک است، با سیاستهای یارانهزدایی دولت، در آیندهای نه چندان دور، چه اتفاقی میافتد؟!
بر اساس محاسبات ریاضی، سبد معیشت حداقلی که در اسفند ۲۸ میلیون تومان محاسبه شده بود، الان به مرز ۵۰ میلیون تومان رسیده است؛ خیلی دقیق بگوییم، نرخ آن امروز بیش از ۴۸ میلیون تومان است.
افزایش فاصله میان تورم کالاهای خوراکی و کالاهای غیرخوراکی، یکی از نشانههای آسیب پنهان و مضاعفِ وارده به سفرهی کارگران است