اصغر نوری معتقد است: شخصیت‌های داستان کافکا همواره می‌دانند که کجا ایستاده‌اند و به کجا می‌خواهند بروند ولی شخصیت‌های داستان‌های پست مدرن افرادی نظیر ساموئل بکت و ژوئل اگلوف، در یک سرگشتگی ناشی از گیجی پست‌مدرنیسم غوطه‌ورند و نمی‌دانند که می‌خواهند به کجا بروند.
نویسنده رمان مجمع الجزایر اوریون و تراتوم معتقد است که مقاومت مخاطب ایرانی در برابر زمان‌های غیرخطی در داستان‌نویسی، باعث می شود که انواع ادبی مدرن و پست مدرن نتوانند در ایران با استقبال مواجه شوند.
سهیل سمی (مترجم) از ترجمه رمانی از ولادیمیر ناباکوف برای اولین بار در ایران خبر داد.
سمی می‌گوید: «آنطور که هست» بسیار انتزاعی است. درباره‌ی این اثر گفته شده تلاش بکت بر این بوده که در زبان به نوعی خودآگاهی برسد. اوج فواران کلمات در کارهای بکت را در اثر می‌بینیم.
کتابی درباره همه آثار و زندگی ساموئل بکت که می‌تواند منبعی برای سهولت دسترسی استنادهای پژوهشی درباره این نویسنده ایرلندی باشد منتشر شد.
تلاش چهار یا شش ماهه‌ی مترجم بیشتر اوقات در یک بازه زمانی طولانی در ارشاد معلق می‌ماند و پس از دست‌کم یکسال و نیم یا دوسال هم که با گرفتن مجوز منتشر می‌شود؛ بازدهی مالی و اقتصادی مناسبی برای مترجم ندارد.
ترجمه‌ی این کار؛ برای من حکم راه‌رفتن روی بند را داشت. از یکسو باید مراقب ماهیت بکتی کار می‌بودم و از طرفی به ترجمه‌ی روان توجه می‌کردم.
