یک نوازنده و مدرس دانشگاه مطرح کرد؛
زمان خیری درباره دلایل کم توجهی به تکنوازی سازهای ایرانی می‌گوید: کسی که تکنوازی می‌شنود، باید چیزی را در ذهنش بسازد. مخاطبی که همراه موسیقی شعر هم می‌شنود نسبت به آنچه گوش می‌دهد، ذهنیتی دارد یا اینکه حین شنیدن اثر، ذهنیتی که لازم است برایش ایجاد می‌شود اما موسیقی بی‌کلام و تکنوازی که درباره آن حرف می‌زنیم اینطور نیست.
