موسیقی زبان مشترک انسان‌هاست؛ زبانی که مرز نمی‌شناسد، دل‌ها را به هم پیوند می‌زند و احساسات را بی‌واسطه منتقل می‌کند. روز جهانی موسیقی در اول اکتبر فرصتی است برای تجلیل از این هنر جهانی، و یادآوری نقش بی‌بدیل آن در فرهنگ، آموزش، درمان و همبستگی انسانی.
نوازنده و پژوهشگر موسیقی ایرانی از انتشار هفتمین قطعه پروژه موسیقایی «همساز» همزمان با روز جهانی موسیقی خبر داد و گفت: این قطعه گفتگویی دلنشین میان دو ساز کوبه‌ای ایرانی و هندی است.
پیام رونق که ساز بومی استرالیایی «دیجیریدو» را به ایران آورده، درباره آن می‌گوید: دیجیریدو پیش از آنکه ساز محسوب شود، ابزاری برای بهتر زندگی کردن است. دیجیریدو باعث قطع گفتگوی درون می‌شود چون زمانی که شما در خلوتتان آن را می‌نوازید و شروع به انجام تکنیک‌های نفس‌گیری می‌کنید و تکنیک نفس برگردان را اجرا می‌کنید، تکرار آن موتیف و افکت تبدیل به ذکر خواهد شد. این همان چیزی است که در مدیتیشن نیز وجود دارد.
درحالی‌که در تقویم رسمی‌مان، روزی به عنوان روز ملی موسیقی وجود ندارد، روز جهانی موسیقی (21 ژوئن برابر با 31 خرداد) هم که پایه‌اش در فرانسه گذاشته شد؛ در ایران سوت و کور گذشت.
درحالی‌که نمایش آلات موسیقی در تلویزیون ملی ممنوع است، صحبت از کار و امنیت شغلی هنرمندان موسیقی طنز تلخی بیش نیست/ برگزاری کنسرت با حضور گستردۀ مردم بدلیل فقدان سالن استاندارد و برخی هزینه‌های خاص جز به نفع شرکت‌های واسطه سودی عاید هنرمندان نمی‌شود.
