مازیار محمدی می‌گوید: برای خارج کردن موسیقی دستگاهی از انجماد و سکون و ارتقای آن باید دوباره به موسیقی مقامی بازگردیم زیرا موسیقی دستگاهی ما از دل موسیقی مقامی بیرون آمده است. می‌توان گفت موسیقی دستگاهی ما سلیقه‌های شخصی استادان گذشته ماست.
در میان دستگاه‌ها و گوشه‌های متعدد موسیقی ایرانی، «تصنیف» و «چهار مضراب» برای مخاطبان عام شناخته شده‌تر است. چهار مضراب اصطلاحی است که در موسیقی سنتی ایرانی کاربرد بسیاری داشته است و آثار متعددی بر اساس آن تولید شده‌اند که نام بزرگان موسیقی را پای خود دارند. به طور کلی چهارمضراب برای توصیف قطعات یا گوشه‌هایی به کار می‌رود که ضرب و ریتم مشخصی دارند.
