مهرداد شهسوارزاده می‌گوید: به نظرم جز تعداد انگشت شماری از خوانندگان که تحت حمایت‌های خاص هستند یا تهیه‌کنندگان خاص خودشان را کنارشان دارند، بقیه از حمایت‌های خاصی برخوردار نیستند.
داریوش تقی‌پور (آهنگساز اولین آلبوم پاپ پس از انقلاب)، با گلایه از عدم توجه رسانه‌ها به موسیقی مستقل گفت: پخش موسیقی در ایران به عهده عده‌ای دلال‌مآب است که صرفا به پول فکر می‌کنند بی آنکه به مولف هزینه‌ای پرداخت کنند.
احراری می‌گوید: در پی انتشار آلبوم «تکیه‌گاه» گفتند اولین نفری هستی که عکس‌ات روی آلبومت چاپ شده؛ وگرنه اجازه نمی‌دهیم که در آلبوم‌های اول و دوم و سوم عکس روی جلد چاپ شود. گفتند خاطرت خیلی عزیز است که اجازه چنین کاری یافته‌ای!
بیرق‌دار (موسیقی‌دان، نوازنده و آهنگساز) می‌گوید: در آن برهه از زمان همه می‌خواستند شبیه حمید هامون باشند، با همان پیچیدگی‌ها و سادگی‌ها و منگی‌هایی که خاص شخصیت اوست. به نظرم کلید ارتباط همه نسل‌ها با این فیلم و شخصیت هامون، نوعی سرگشتگی است.
در گذشته‌ای نه چندان دور یعنی نزدیک به سه دهه قبل خوانندگانی برای آغاز فعالیت دوباره موسیقی پاپ تلاش‌های بسیاری کردند. آن افراد پیش از حضور افرادی چون علیرضا عصار، خشایار اعتمادی، حمید غلامعلی، حسین زمان و امیر تاجیک به تولید اثر پرداختند اما حال به فراموشی سپرده شده‌اند و کسی سراغی از آنها نمی‌گیرد.
