ایده بازگرداندن دایناسورها از انقراض که زمانی تنها در فیلم‌های علمی-تخیلی مانند «پارک ژوراسیک» ممکن بود، اکنون به لطف هوش مصنوعی در حال تبدیل شدن به واقعیت است.
خبرگزاری کار ایران
ایده بازگرداندن دایناسورها از انقراض که زمانی تنها در فیلم‌های علمی-تخیلی مانند «پارک ژوراسیک» ممکن بود، اکنون به لطف هوش مصنوعی در حال تبدیل شدن به واقعیت است.
شاید یکی از چشمگیرترین تصاویر در خصوص دایناسورها را بتوان در کتاب مقدس پیدا کرد؛ زمانی که از موجودی به نام بهیموث (Behemoth) یاد می‌شود. فصل چهل کتاب مقدس بهیموث را موجودی توصیف می‌کند که گیاهخوار است و نزدیک آب زندگی می‌کند.
پژوهشی جدید نشان می‌دهد که توانایی تنظیم دمای بدن که ویژگی همه پستانداران و پرندگان امروزی است، ممکن است در میان برخی از دایناسورها در اوایل دوره ژوراسیک حدود ۱۸۰ میلیون سال پیش فرگشت یافته باشد.
بعد از انقراض دایناسورها، پستانداران تدریجاً رونق گرفته و تعدادشان روی کره زمین افزایش یافت؛ گونه‌های متعدد و متنوعی به وجود آمدند و حتی ابعاد آن‌ها بزرگ‌تر شد؛ اما شاید بپرسید بزرگترین پستاندار تاریخ کدام حیوان بوده.
به نظر می‌رسد تی‌رکس‌ها ساده‌لوح‌تر از آن چیزی بودند که دانشمندان تصور می‌کردند.
ردپایی که حدود ۹۶ میلیون سال پیش از موجودی به طول ۴ متر باقی مانده، بزرگترین ردپای پرندگان شکارچی است که تا کنون یافت شده است.
کشف فسیل یک کوسه باستانی که در طول میلیون‌ها سال بطور استثنایی حفظ شده است، نشان می‌دهد این شکارچی به چه شکل بوده و چرا منقرض شده است.
کشف جمجمه ۲ متری سی‌رکس، دایناسور ۱۵۰ میلیون ساله‌ای که تی‌رکس افسانه‌ای را به‌راحتی شکار می‌کرد، حیرت دانشمندان را به همراه داشته و آن‌ها امیدوارند که مابقی اسکلت این شکارچی باستانی را نیز سالم از زیر خاک بیرون بکشند.