در میان دستگاه‌ها و گوشه‌های متعدد موسیقی ایرانی، «تصنیف» و «چهار مضراب» برای مخاطبان عام شناخته شده‌تر است. چهار مضراب اصطلاحی است که در موسیقی سنتی ایرانی کاربرد بسیاری داشته است و آثار متعددی بر اساس آن تولید شده‌اند که نام بزرگان موسیقی را پای خود دارند. به طور کلی چهارمضراب برای توصیف قطعات یا گوشه‌هایی به کار می‌رود که ضرب و ریتم مشخصی دارند.
خبرگزاری کار ایران