امیرحسین شریفی می‌گوید: اگر نوازنده‌ای پس از آنکه قطعات و ردیف‌ها را نواخت، به ساز استادان طراز اول مراجعه نکند و آنها را سال‌های سال اصطلاحا کپی نکند و برای اجرای بهتر آنها ممارست به خرج ندهد، رموز آنها را دریافت نخواهد کرد. چنین فردی نمی‌تواند نوازنده‌ای تمام عیار و قابل ارجاع باشد.
یکی از بخش‌های مهم جشنواره موسیقی فجر امسال بخشی‌ست که در سالن دهلوی برگزار می‌شود. این اتفاق می‌تواند شروع روندی باشد برای زنده کردن نام اساتید برجسته موسیقی که سال‌هاست نامی از آنها در جشنواره نبوده و در این رویداد شرکت نکرده‌اند.
بی‌شک پس از حسن کسایی، حسن ناهید یکی از نی‌نوازان تاثیرگذار معاصر است. گزارش پیش رو به زندگی این هنرمند می‌پردازد و خاطرات او از کودکی تا بزرگسالی را مرور می‌کند.
حسن ناهید و منوچهر غیوری – از نوازندگان نی – که هر دو از یاران و دوستان قدیمی زنده یاد، حسن کسائی (موسیقیدان و نوازنده نی و سه تار) هستند، در برنامه «فرزانگان فرهنگ» به گرامیداشت یاد و خاطره این هنرمند خواهند پرداخت.
بهروز رضوی امروز در برنامه «با فرزانگان فرهنگ» رادیو فرهنگ داستان زندگی حسن کسایی استاد موسیقی و نوازنده نی و سه‌تار را روایت می‌کند.
سیامک جهانگیری می‌گوید: ساز نی به دلیل سخت بودن نواختن و نمایشی نبودن اکول نوازندگی‌اش مهجور مانده است.
بهار در اصفهان تبعید بود و نمی‌دانست کی از این مخمصه خلاص می‌شود. اصفهان را دوست داشت و روزی با علی‌اکبرخان شهنازی که به این شهر رفته بود، قرار گذاشتند اثری برای اصفهان بسازند. حاصل این همکاری تصنیف جاودانه «به اصفهان رو» شد.
اکبرخان نوروزی ازجمله چهره‌های اسرار آمیز موسیقی ایران محسوب می‌شود که روایت‌هایی افسانه‌گونه‌ای از زندگی او سینه به سینه نقل شده؛ اما بدون شک جذاب‌ترین و شیرین‌ترین روایت درمورد اکبرخان به زنده‌یاد استاد حسن کسایی اختصاص دارد...
کتاب «سلام» شامل شانزده قطعه برای سه‌تار، اثری از زنده‌یاد «حسن کسایی» با کوشش «محمدجواد کسایی» توسط انتشارات هنر موسیقی منتشر شد.
ما را به تئاتر آقای ارحام بردند. در آن شب فراموش نشدنی، که 62 سال از آن می‌گذرد، زنده‌یاد «ارحام» نمایشنامه‌ی «بورژوای نجیب‌زاده» اثر «مولیر» را اجرا می‌کرد. آن هم با لهجه‌ی اصفهانی. آن شب، من آن‌قدر خندیدم که دل درد گرفتم.
