پنج درصد افزایش پایه دستمزد که از محل کاهش سنوات تامین شده، اصلاً نتیجه قابل قبولی نیست؛ نمی‌توان آن را یک دستاورد به حساب آورد؛ اما حاصل نهایی هرچه که هست، نتیجه کنشگری‌های کارگران در سطوح و عرصه‌های مختلف است، این نتیجه درست است که رضایت‌بخش نیست اما همین نتیجه‌ی ناچیز را هم می‌خواهند قبضه کنند و بگویند «ما بودیم که دستور دادیم»!
تغییرات اعمال شده در هفدهم خرداد، دریافتی کارگران حداقل‌بگیرِ مشمول مزایای عام یعنی بن خواربار و حق مسکن (که اکثریت قریب به اتفاق حداقل‌بگیران را تشکیل می‌دهند) را ۲۷۶ هزار تومان افزایش داده است. ۲۷۶ هزار تومان اصلاً رقم قابل توجه و چشمگیری نیست اما با توجه به دایره گسترده حداقل‌بگیرانِ واجد سابقه شناور که در این گروه مزدی جا می‌گیرند، بازهم از هیچ بهتر است.
توفیقی با تاکید بر اینکه ۵ درصد افزایش پایه حقوق، دستاورد بزرگی نیست، از لزوم پیگیری مسیر مطالبه‌گری می‌گوید؛ مسیری که باید یک روز به اصلاح ساختار ناکارآمد و معیوب شورایعالی کار ختم شود.
در جلسه امروز شورایعالی کار، حق مسکن کارگری ۳۰۰ هزار تومان و حداقل مزد از ۲۱ درصد به ۲۶ درصد افزایش یافت؛ این درحالیست که پایه سنوات از ۱۷۵ هزار تومان به ۱۰۰ هزار تومان رسید.
