جبهه‌گیری‌های چند هفته اخیر در برابر افزایش دستمزد ۱۴۰۱ کارگران و ایجاد دلهره در میان خانواده‌های کارگران در مورد بیکاری آنها این برداشت را به وجود آورد که کارگران هم باید چوب گرانی‌ها را بخورند!
برای آنکه کسری حقوق نسبت به خط فقر در سال آینده همان دو میلیون و نهصد هزار تومان مشابه سال جاری باشد حقوق ۶ میلیون تومانی باید ۹۹ درصد افزایش یابد؛ این معادله نشان می‌دهد که یک عقب ماندگی عمیق و تاریخی نسبت به سطح فقر داریم.
آن تورم ۵۰ درصدی اولیه هنوز بر دوش مردم سنگینی می‌کند و کاهش واقعی نرخ تورم یعنی برداشتنِ آن بار از دوش مردم؛ نمی‌توانیم این واقعیت‌ها را پشت تورم نقطه به نقطه بپوشانیم و مدعی کاهش نرخ تورم شویم. بازی با اعداد ریاضی به معنای کاستن بارتورمی زندگی مردم نیست.
حسین غلامی معتقد است که اگر حداقل مزد و مستمری را ۶۰ درصد هم افزایش دهند، بازهم فاصله حقوق و سبد معیشت افزایش خواهد یافت.
رئیس کانون کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیر تامین اجتماعی استان لرستان، گفت: انتظار داریم که مزد و مستمری کارگران شاغل و بازنشسته متناسب با میزان کاهش قدرت خرید در ۶ ماه ابتدای سال و با در نظر گرفتن اختلاف تورم فروردین ماه ۱۴۰۰ با مهر ماه که از ۳۸.۹ به ۴۵.۴ درصد رسیده است، جبران شود و مورد بازنگری و اصلاح قرار گیرد.
اولین اقدامی که باید انجام شود این است که قیمت دلار را واقعی کنیم. طبق فرمول‌هایی که مسئولان می‌گویند، قیمت دلار باید حدود ۱۰ تا ۱۱ تومان باشد. قیمت تمام شده‌ی تولیدات به این دلیل بالا رفته است که قیمت مواد اولیه بالا رفته، قیمت مواد اولیه هم به خاطر افزایش قیمت ارز بالا رفته است، پس برای اینکه قدرت خرید مردم برگردد باید نرخ ارز را کاهش دهیم.
برنامه کارگر ایرانی چهارشنبه ۲۴ شهریور ماه ساعت ۲۲ با موضوع دستمزد کارگران برگزار شد.
یک استاد دانشگاه گفت: سفره‌ی مردم در این چند سال بسیار کوچک شده است و بسیاری از مردم حتی توان تامین نیازهای اولیه‌ی خود را هم ندارند، بنابراین دولت باید نیاز اساسی مردم را تامین کند.
فتح الله بیات گفت: ما نمی‌توانیم حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی را فریز کنیم و همسان‌سازی را انجام ندهیم و در مقابل برای بازنشستگان کشوری و لشگری که منابع آنها از دولت تعیین می‌شود، شاهد اجرای همسان‌سازی باشیم.
محمود جامساز می‌گوید: ما درآمدهای نفتیِ بسیاری داشتیم که اگر به درستی مدیریت می‌شد و تخصیصِ منابع بین بخش‌های واقعی اقتصاد اتفاق می‌افتاد تا این اندازه تولید ما به قهقرا نمی‌رفت و واردات باعث تضعیف تولید نمی‌شد.
