تورم به معنای عدم تناسب پول با ثروت واقعی و تولید ملی است؛ وقتی پول انبوهی در دست خواص رانتخوار است و تولید ناخالص ملی هر ماه افول می‌کند، چطور قرار است تورم را مهار کنند؛ عده‌ای که پول‌های بادآورده دارند، مدام قیمت‌ها را کاذب بالا می‌برند.
میراث ناکارآمد دولت دوازدهم برای اقتصاد و مردم، حباب قیمتهای دارایی‌ها و به ویژه قیمت ارز است. آسان‌ترین راه تامین منافع ائتلاف غالب رانتی-رفاقتی-غارتی، کاهش ارزش پول ملی و به تبع آن سرکوب دستمزدها و در نتیجه خلق منافع و درآمدهای کلان با اخذ مالیات تورمی از مردم است، اما در صورت استمرار روند دولت دوازدهم (حفظ قیمت بالا و غیر واقعی دلار)، اقتصاد ایران در دولت سیزدهم مانند قبل، همچنان دچار بحران‌های متعدد خواهد بود!
