تعداد کارگران بیکار شده در استان کردستان روزانه در حال افزایش است و رشد نرخ بیکاری در استان به دلیل شیوع کرونا نیاز به توجه بیشتری از سوی مسئولان دارد.
نادری سهم خود از ثروت‌ها و فرصت‌های کشورمان را یک «هیچ بزرگ» می‌داند و می‌گوید: این روزها ملال و افسردگی حتی توان جوانی کردن و لذت بردن از نعمت‌های زندگی را از من گرفته است؛ سال‌ها پیش جوانی درآغاز راه بودم با هزاران شور و شوق برای کار کردن و خدمت اما اکنون در اوج جوانی، انگار میانسالی افسرده هستم، یک شاگرد نانوایی که دیگر تاب و توان شاد زیستن و خندیدن ندارد...
یک دانش‌آموز سال سوم دبیرستان پای درد دل‌های کولبران نشسته و قصه‌های آنها را با قلم خودش روز کاغذ آورده است. روایت‌هایی از زندگی کولبرانی که مصدومیت، همراه همه زندگی آنهاست و رهایشان نمی‌کند.
نماینده کارگران فولاد قروه که بعد از تعطیلی و بیکاری نابهنگام، متحمل رنج‌های بسیار شده‌اند خطاب به رئیس‌جمهور می‌گوید: اگر به کردستان آمدید، به ما هم نگاهی بیندازید!
کولبری یک «شغل» است یا یک «اجبار»؟ چرا علیرغم کاهش درآمد کولبری و همچنین خطرات رو به افزایشِ آن، حتی زن‌ها سراغ کول‌بُردن می‌روند؟ چه معادلاتی باید تغییر کند تا دیگر کسی برای «نان درآوردن» به دل کوهستان‌های سرد و پُرخطر نزند؟
پروژه‌ای که به قول سرمایه‌گذارش می‌توانست برای صد نفر اشتغال‌زایی کند، به دلیل عدم ارارئه تسهیلات معطل مانده‌است. زمین آن به همراه تجهیزات نیمه‌تمام تبدیل به بیغوله شده و سرمایه‌گذاری که می‌گوید زندگیم را صرف سرمایه‌گذاری در منطقه محروم کردم، حالا پشیمان است.
