تاریخ دوباره تکرار می‌شود. بعد از 4 سال. چهار سالی که لحظه لحظه‌اش به آن خاطره دوگانه فکر کرده‌ایم. خاطره‌ای گس. مثل طعم شور خون در دهان. تنفر در عین دوست داشتن. تیمی که جان کند و البته به قتل رسید. تیمی که ایستاد، سلاخی شد اما از پا نیفتاد و ایستاده و با سری بالا جام را ترک کرد.
خبرگزاری کار ایران