در مکاتبات بین مرحوم آقای جعفری و راسل، حدودا هشت نامه رد و بدل شد. در خصوص آخرین نامه که مهمترین نامه هم است، از قول آقای جعفری شنیدم که وقتی آخرین نامه را نوشتند، گفته بودند که راسل به این نامه جواب نخواهد داد که اتفاقا جوابی هم نداد.
«آزادی و سازمان» نوشته برتراند راسل با ترجمه علی رامین از سوی نشر فرزان روز به چاپ پنجم رسید.
واقعیت این است که امروز دیگر عصر روشنفکرانی مثل راسل و سارتر تمام شده است. عصر روشفکران نخبه و برگزیده به عنوان غول‌های تفکر تمام شده اما چیزی شروع شده به نام روشنفکری.
استفن مامفورد می‌گوید: تحلیل راسل از کار در مقام شر لازمی که به سبب نامهربانی طبیعت ضرورت یافته، صحیح نیست. انسان از کار اعم از اینکه سودمند باشد یا نه لذت می‌برد و این لذت برای انسان امری ذاتی است.
