ایلنا از نابرابری جنسیتی در پروژه‌های نفتی گزارش می‌دهد؛
مشکل اشتغال زنان در پروژه‌های نفتی و به تبع آن در پارس جنوبی فقط با دستکاریِ لیست افراد جویای کار و الزام شرکت‌های پیمانکاری به جذبِ برابر حل نمی‌شود؛ گرچه خودِ همین ابلاغ هم گام مثبتی است اما تا کجا می‌شود این ابلاغیه را منتج به نتیجه دانست و تا چه میزان می‌توان انتظار داشت با این کلی‌گویی‌ها، از میزان تبعیض جنسیتی در فضاهایی که به طور سنتی مردانه هستند، کاسته شود؟