با کنار گذاشتن رئیس‌جمهوری وقت در مصر تنها ۲۰ درصد از قدرت رژیم حاکم کاسته شد اما مابقی آن در داخل قاهره حضور داشتند که همین موضوع یکی از دلایل عدم وجود راهبرد درست از سمت انقلابیون را به نمایش کشید و انقلاب مسکوت ماند.
تلاش آمریکایی‌ها در مصر بر این بود تا از موسساتی که نظام مبارک را تقویت و تحکیم کردند، حمایت کنند. اما در مقابل انقلابیون به علت عدم توانایی برای ساخت نهادها و موسسات جدید، نتوانستند به اهداف خود دست پیدا کنند.
اخوان المسلمین در یک دوره حاکمیت را به دست گرفت اما انحصارگری آنها در ارکان سه‌گانه مصر یعنی قوه مجریه، قوه مقننه و نهایتاً تغییر معنادار در قوه قضائیه، با عدم یافتن راه‌حل اقتصادی و اجتماعی در مصر مصادف شد که در نتیجه کودتای نظامیان کلید خورد.
