امیرحسن چهلتن تاکید کرد: نگاهی که در مدیریت کلان فرهنگی ما حاکم است ادبیات دموکراتیک را نمی‌پسندد و اتفاقا یکی از جاهای خالی این مسئله رادیو و تلویزیون و دانشگاه‌ها هستند.
در ادبیات کلاسیک ما زن می‌تواند «تهمینه» باشد یا «سودابه». می‌تواند «شیرین» یا «لیلی» باشد،. می‌تواند «شهرزاد» باشد یا پیرزن مکار و حیله‌گری که در بسیاری از داستان‌های شاهنامه ایفاگر نقش اصلی و نماد شرارت و وسوسه است.
ادبیات داستانی امروز دارای چه جایگاهی است؟ بسیاری از نویسندگان جوان از الگوهای کلیشه‌ای پیروی می‌کنند و متأسفانه چندان آثار درخشان از این ادبیات بیرون نمی‌آید.
