برای اجرای ماده ۳۴ هیچ مصداقی بارزتر از دادنامه ۱۷۹ و مقررات ویژه اشتغال پیدا نمی‌شود؛ زیان بیشتر از اینکه از سال ۷۵ امنیت شغلی کارگران آن‌چنان به یغما رفته که دیگر کارگران قدرت ایجاد تشکل صنفی ندارند و نمی‌توانند بر سر دستمزد و مزایای مزدی خود چانه‌زنی و مطالبه‌گری کنند؛ چرا با اجرای ماده ۳۴ جلوی این زیان و ضرر جمعی را نمی‌گیرند؟!
پیشنهاد یک فعال کارگری: کارگران باید با نامه نگاری با دیوان عدالت، خواستار ابطال دادنامه ۱۷۹ تا پایان سال شوند.
حسین حبیبی گفت: امیدواریم قضات محترم هیات عمومی دیوان عدالت، قبل از پایان سال جاری در جهت احقاق مطالبه‌ی جمعی کارگران اقدام و دادنامه‌ی ۱۷۹ را باطل کنند.
کار کردن در سخت‌ترین شرایط با حقوقی که کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد و زیرسایه‌ی ناعادلانه‌ترین مناسبات کاری عملا رمقی برای کارگران باقی نگذاشته است.
دبیرکل خانه کارگر ضمن اشاره به نامه‌ی آقای شریعتمداری در خصوص درخواست ایشان از قوه‌ی قضائیه مبنی بر حذف دادنامه۱۷۹ دیوان عدالت اداری تاکید کردند: این اقدام بسیار خوب و مناسب است و تمام خواسته‌های جامعه‌ی کارگری در این نامه دیده شده است.
محسن باقری می‌گوید: اصلی‌ترین خواسته‌ی جامعه کارگری، ابطال دادنامه‌ی ۱۷۹ است چراکه با صدور این دادنامه، کل قانون کار زیرسوال رفته و قراردادهای کار از حیز انتفاع ساقط شده است.
حسین حبیبی مهم‌ترین خواسته کارگران در سال جدید را احیای امنیت شغلی از دست رفته می‌داند.
کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران در نامه‌ای خطاب به رئیس دیوان عدالت، خواستار ابطال دادنامه ۱۷۹ دیوان عدالت شد.
